Rozdział 41: " Ta ślicznotka mnie kocha! "

**** następnego dnia rano ****

Otworzyłam leniwie oczy. Promyki słońca raziły mnie po oczach. Ledwo co spojrzałam na zegarek który stał na szafce. Widniała na nim godzina 7:30. Wiedziałam, że już nie zasnę. Skoro się obudziłam to wstałam, zabrałam swoje rzeczy i poszłam do łazienki. Wzięłam dłuższy prysznic. Ubrałam się w przygotowane wcześniej ubrania i zrobiłam jasny, lekki makijaż. Włosy związałam w kucyka. Wyszłam z łazienki. Nialler jeszcze spał. Nie dziwie mu się, w końcu była dopiero 8 rano. Zeszłam cicho po schodach. Już miałam kierować się do kuchni ale znajomy głos przerwał mi tą czynność.
- Roxy. Pozwól tutaj. - O matko. Maura wypowiedziała te słowa w taki sposób, że czułam się jakbym była małą dziewczynką która coś przeskrobała. Wykonałam jej polecenie. Odetchnęłam z ulgą, gdy zobaczyłam Maurę, Denise oraz Greg'a siedzących na kanapie. Wszyscy wstali a ja się przywitałam.
- A gdzie Theo? - Zapytałam po przywitaniu się.
- Theo śpi w pokoju gościnnym. Tam ma łóżeczko i całą resztę. - Wytłumaczyła Denise.
- Aaa to rozumiem. Kiedy przyjechaliście?
- Jakąś godzinę temu. - Uśmiechnął się Greg.
- Niall jeszcze pewnie śpi. - Zaśmiała się Maura.
- Tak, Nialler jeszcze śpi. W końcu jest dość wcześnie.
- To czemu ty nie śpisz? - Zapytał Greg.
- Ja jak się obudzę to drugi raz nie zasnę. - Wszyscy zaczęli się śmiać.
- Zaraz wracam. - Odpowiedziałam i ruszyłam po schodach w stronę mojego i Niallera pokoju. Otworzyłam drzwi. Chłopak już nie spał.
- Hej skarbie. - Przywitałam Blondyna ciepłym głosem.
- Cześć. Czemu nie śpisz?
- Obudziłam się i już nie mogłam zasnąć. - Odpowiedziałam siadając na łóżku.
- Zostawiłaś mnie. - Spojrzał na mnie z żalem Blondyn.
- Musiałam. - Cmoknęłam go w policzek. - Mam dla ciebie niespodziankę.
- Jaką? - Niebieskooki uniósł jedną brew do góry.
- Denise i Greg przyjechali godzinę temu.
- A Theo?
- Theo też jest ale śpi. - Niall rozpromienił się.
- To ja idę się ubrać. Zrobię dzisiaj wyjątek i o 8:30 będę gotowy do życia. - Zaśmiał się chłopak czule mnie całując. Zniknął za drzwiami łazienki.Nie chciało mi się nic robić więc położyłam się na łóżku. Nawet się nie obejrzałam a Niebieskooki był już obok mnie. Razem zeszliśmy po schodach. Niall gdy zobaczył Grega i Denise wystrzelił jak z armaty. Mocno przytulił Grega i Denise. Wszyscy razem zjedliśmy śniadanie. Po śniadaniu Niall z Gregiem gdzieś znikli. Ja usiadłam razem z Denise na huśtawce ogrodowej. Była godzina 10 a i tak słońce dobrze grzało. 

- Jak tam u was? - Zagadała Denise. 

- Jest dobrze. 

- Słyszałam, że jakiś wypadek miałaś. Coś poważnego? 

- Nic nie wiem. Byłam w śpiączce. - Nie chciałam utrzymywać kontaktu wzrokowego.

- Jeśli nie chcesz gadać na ten temat. To ja to zrozumiem. - Uśmiechnęła się do mnie pociesznie. 

**** oczami Nialla ****

Po skończonym śniadaniu udałem się do parku razem z Gregiem. 

- Niall.  Słyszałem, że Roxana miała jakiś wypadek. To prawda?

- Kto ci to powiedział?

- W internecie była masa informacji. 

- Prawda. 

- Co się stało? - Spojrzał na mnie zmartwionym wzrokiem. 

- Potrącił ją samochód. 

- Coś poważnego?

- Niby nic ale wiesz. Ona jest w ciąży. To jeszcze skomplikowało sprawę. Przez dwa miesiące była w śpiączce. Przeleciałem do niej aż ze Stanów. Odwołaliśmy trasę koncertową. 

- Ty to ją musisz naprawdę kochać. 

- Bardzo ją kocham. - Uśmiechnąłem się. 

- Jakie macie plany? Ile jeszcze w Irlandii posiedzicie?

- Chcemy aby dziecko urodziło się tutaj. A później wrócimy do Londynu. 

- Aaa czyli te wszystkie pierdoły trzeba tu kupić?

- Tak. 

- To wybierzemy się do sklepu jutro czy coś. 

- Ok. Nie ma sprawy. Dzięki. 

- Nie ma za co. A teraz chodź do domu. Poznasz swojego bratanka. 

- Jasne. - Wróciliśmy do domu. Roxy razem z Denise siedziały na huśtawce w ogrodzie. Zawołaliśmy je. Następnie cichutko weszliśmy do pokoju w którym spał Theo. Dziecko już nie spało. 

- Ojej. Jaki ty jesteś śliczny.  - Uśmiechała się Roxy biorąc dziecko na ręce. 

- Ale wujek i tak jest lepszy od cioci. - Przechwyciłem od niej dziecko. Jeszcze chwilę się pozachwycaliśmy aż w końcu Denise miała nakarmić Theo więc my zostawiliśmy ich w spokoju. W ciszy razem z Roxy udaliśmy się do naszego pokoju. 

- Jaki on jest słodki. - Zachwycała się dzieckiem dziewczyna. - A co jak nasze dziecko nie będzie takie słodkie? 

- Będzie. Jeśli to naprawdę ja jestem ojcem to będzie. Patrz jak Theo wdał się w wujka. - Oboje się roześmialiśmy. 

- Z pewnością. 

  **** oczami Roxy ****

Śmialiśmy się bez opamiętania. 

- Jutro jadę z Denise do jakieś małej galerii. Musimy kupić ubranka dla Liama. 

- To się dobrze składa bo ja z Gregiem jedziemy po łóżeczko i te inne rzeczy. 

- Tylko wybierz jakieś ładne. 

- Nie wierzysz w mój gust?

- Wierzę. - Roześmiałam się. W gruncie rzeczy to Niall ma naprawdę dobry gust. Dzisiaj był ubrany w to:

Naprawdę mi się taki styl podoba. 

- Chodź. Zabieram cię. - Chłopak pociągnął mnie za rękę. Razem wyszliśmy z domu i kierowaliśmy się chyba do parku. Doszliśmy do fontanny. 

- Co to jest?

- Fontanna. - Roześmiał się chłopak. 

- No to to wiem. Ale poco mnie tu przyprowadziłeś? 

- Jak byłem mały to tu zawsze się bawiłem. Raz Greg wepchnął mnie do tej fontanny. Woda była lodowata.  - Niebieskooki aż się wzdrygnął. 

- Haha dobrze ci tak. - Nabijałam się z niego.

- Dobrze mi tak? - Chłopak wziął mnie na ręcę i trzymał tak nad tą fontanną. 

- Kocham cię. - Szepłam mu do ucha.

- Nie słyszę. 

- Kocham cię. - Powtórzyłam głośniej. 

- Coś mówiłaś?

- Kocham cię! - Wykrzyczałam. Chłopak natychmiast mnie puścił i zaczął uciekać krzycząc:

- Ta ślicznotka mnie kocha! - Ludzie dziwnie się na nas patrzyli. Cały Nialler. 

----------------------

Hej. Co tam u was? U mnie jakos jest. Słabo, weny brak ale myśle, że w najbliższych rozdzialach coś fajnego wymyślę. Papa 😘